De missionarishouding? Niets voor padden en kikkers! Zij kiezen voor de amplexus: het mannetje klampt zich stevig vast aan het vrouwtje en laat niet meer los… soms uren of zelfs dagen niet! En zo mag mevrouw Pad haar meneertje overal mee naartoe slepen. Romantisch? Of gewoon lekker makkelijk? Wat denk jij? Lijkt het je wat?

Een prachtige reminder van een klant: "Neem dat maar van mij aan dat ik genoten heb van jouw tantramassage!!! Ik had de rest van de dag echt een zalig gevoel. Zelfs vrijdag en zaterdag nog, was ik buitengewoon opgewekt en 'gelukkig'." Bij een tantramassage draait het niet alleen om ontspanning, maar ook om het opladen van je energie, het vinden van balans en het verhogen van je vitaliteit. Door je s*ksuele energie bewust op te laden, geef je jezelf de kracht om je lichter, energieker en meer in verbinding met jezelf te voelen. De positieve effecten kunnen dagenlang doorwerken, en geven je een blijvende staat van geluk en welzijn.

We zijn momenteel in de vastenperiode, een tijd van bezinning en zuivering voor miljoenen christenen en moslims. Dit proces raakt niet alleen het lichaam, maar ook de geest en het hart. In Tantra draait alles om bewustzijn en aanwezigheid – en vasten kan een krachtige manier zijn om dat te verdiepen. De voorbije maan(d) haalde ik de mosterd bij zowel het Christendom en de Islam. Ik dronk geen koffie, minimaliseerde suiker, en at –op 3 dagen na- ook niet tussen zonsopgang en zonsondergang. Door die combinatie bleef ik bij de essentie van vasten, zonder overdaad. Het bracht me • 𝗱𝗶𝗲𝗽 𝗴𝗲𝗻𝗶𝗲𝘁𝗲𝗻. Die eerste hap in de voorbije maand was vaak magisch. Ik vertraagde, proefde intenser en kauwde bewuster. • 𝗱𝗮𝗻𝗸𝗯𝗮𝗮𝗿𝗵𝗲𝗶𝗱voor de overvloed in mijn leven en 𝗺𝗲𝗱𝗲𝗱𝗼𝗴𝗲𝗻 met wie het met minder moet doen. Want de honger bracht me vermoeidheid en koude en mijn brein werkte minder helder. • meer in contact met mijn 𝗲𝗺𝗼𝘁𝗶𝗲𝘀. Gevoelens die normaal door eten (of snoepen

Stel je voor: de deur naar vrijheid staat open, maar toch durf je niet. Herkenbaar? Onze nieuwe kipjes weten er alles van. Na een dag en nacht wennen in hun hok, kregen ze vanochtend de kans om hun nieuwe ren te verkennen. Enthousiast ging ik elk half uur kijken… Zouden ze al naar buiten durven? Maar nee. Ik hoorde gerommel, een vleugelslag, wat geschuifel… maar niemand die zich buiten waagde. Angst hield hen tegen. Pas rond 18u stak de eerste dappere haar kopje naar buiten. Ze keek, twijfelde, zette een ministapje, en nog één... Met ministapjes zette ze voorzichtig haar eerste passen in de avondschemering. Hoe vaak doen wij hetzelfde? De vrijheid ligt binnen handbereik, maar toch blijven we waar we zijn. Wat helpt jou om om moedige stappen te zetten?

Het hout van onze wilgen zagen in een heerlijk winterzonnetje. Met drie truien aan beginnen, en laagje per laagje uit terwijl het werken je verwarmt. En wat me nog warmer maakt? Dit hout zal straks de kachel voeden voor de meerhandenmassage, zodat we samen kunnen landen in de warmte bij theetje. Kom je ook naar onze meerhandenmassage van 28 februari?

𝗘𝗲𝗻 𝗹𝗲𝗹𝗶𝗷𝗸 𝗲𝗲𝗻𝗱𝗷𝗲. Zo voelde ik me. En ja, mijn mama zei dat ik mooi was, maar dat was zo wat haar ouderlijke plicht. Mijn eerste liefje? Tjah… die zag gewoon niet zo goed. En zo had ik altijd wel een argument klaar dat me bevestigde in het vastgeroeste idee dat ik niet aantrekkelijk was. Het heeft lang geduurd voor ik dat idee kon loslaten. Stapje voor stapje, door kleine en grote ervaringen, kon ik dat beeld ombuigen. Eén zo’n moment was toen ik een jaar of 25 was. Een vriend nam op een uitstap een paar foto’s van me. Toen ik ze later zag – pre-digitaal tijdperk, dus échte afgedrukte foto’s – dacht ik eerst vooral: Amai, hij is écht een goede fotograaf. Want hoe kon ik er zo uitzien? Maar tegelijk was er een sprankel in mijn hoofd. Een minigedachte die fluisterde: 𝘔𝘪𝘴𝘴𝘤𝘩𝘪𝘦𝘯 𝘣𝘦𝘯 𝘫𝘦 𝘸𝘦𝘭 𝘮𝘰𝘰𝘪𝘦𝘳 𝘥𝘢𝘯 𝘫𝘦 𝘻𝘦𝘭𝘧 𝘥𝘦𝘯𝘬𝘵? Dat idee ben ik steeds meer beginnen voeden. En als iemand me nu zegt dat ik mooi ben? Dan kan ik dat alleen maar volmondig